لحظه ای …

عشق

Posted on: سپتامبر 21, 2010


هر گاه عشق به سوی شما اشاره کند, از او پیروی کنید, هر چند که راه هایش دشوار و پر نشیب باشد.

اگر شما را با بال هایش در آغوش بگیرد, از او پیروی کنید, هر چند شمشیری که در میان پرهایش نهفته است بر شما زخم وارد سازد.

اگر عشق با شما سخن گوید, او را باور کنید, هر چند صدایش رویاهایتان را آشفته سازد.

و مانند باد شمالی که بوستان را برآشوبد زیرا

هر گاه عشق به شما رهایی بخشد, به صلیبتان می کشد.

و همان دم که شما را رشد دهد شاخه های خسک تان را هرس می کند.

و همان دم که به سوی بلندترین درخت زندگی تان می خزد و شاخه های لرزان نازکش را در برابر خورشید در آغوش می گیرد, به ریشه های چسبیده در خاک نیز می خزد و آن را در آرامش شب به اهتزاز در می آورد.

عشق, شما را همچون یک دسته ی گندم در آغوش می کشد.

آنگاه شما را می کوبد تا از پوسته در آیید و عریان شوید.

و در غربال می کشد تا رهایی یابید.

و آسیابتان می کند تا مانند برف سفید شوید.

و با اشک هایش خمیرتان می کند تا نرم گردید.

آنگاه شما را به آتش مقدس خویش می سپارد, تا نان مقدس و آسمانی شوید.

عشق, این کارها را با شما می کند تا اسرار دل هایتان را درک کنید, و با این ادراک پاره ای از قلب زندگی گردید.

اما اگر بیمناک شوید و تلاشتان در عشق تنها برای آسایش و لذت محدود باشد, پس بهتر است که برهنگی تان را بپوشانید, و از خرمن گاه عشق بیرون آیید, و وارد جهانی شوید تا همچنان بخندید, امانه با همه ی خنده هایتان.

و بگریید, اما نه با همه ی اشک هایتان.

عشق چیزی ندارد و نمی خواهد از آن دیگری باشد, زیرا به خود بسنده است.

اما شما!

هرگاه عاشق شوید مگویید:

خداوند در قلب ما است.

بلکه بهتر است بگویید:

ما در قلب خداییم.

و هرگز گمان مبرید که می توانید برعشق چیره شوید, زیرا اگر محبت در شما شایستگی بیند, بر راهتان چیره می شود.

عشق خواسته ای جز به کمال رساندن خویش ندارد.

اما چون عاشق شوید, خواسته هایی ویژه باید داشته باشید, خواسته هایتان چنین باید:

آب شوید و همچون جویباری جوشان بر گوش ب نغمه سر دهید و در آخرین پیچش مهر, از اندوه خبر دهید.

ادراک حقیقی شما در سودای دل عاشقانه زخم می زند, و خونتان با خرسندی سرازی می گردد.

با قلبی بال دار در هنگام سحر بیدار شوید و برای روز عاشقی سپاس گویید.

به هنگام نیمروز آسوده باشید و با خویشتن مناجات کنید و شامگاه با سپاس به خانه باز گردید

آنگاه

برای معشوق از ته دل نیایش کنید

و سروده ی ستایش را بر لب هایتان نقش بندید

و بخوابید!

گزیده ای از کتاب پیامبر

نوشته ی جبران خلیل جبران

بیان دیدگاه

حدیث روز

رحمت عالمیان فرمودند: ایمان دو قسم است نیمی از آن صبر و نیمی شکر است

لطفا برای سلامتی چشمان خود کلید ctrl را نگه داشته و دکمه + را بزنید تا نمایش صفحه بزرگتر شود

آرشیو